Irene spreekt tot tante Cyrilla

‘In de spullen die haar moeder had nagelaten, zocht Cyrilla opnieuw naar aanwijzingen voor haar ware afkomst die ze eerder misschien over het hoofd had gezien en zo stuitte ze wederom op die vier bandrecorderbanden. Op het label van één van die banden, de kleinste, stond duidelijk ‘voor tante Cyrilla’ geschreven, de missiezuster naar wie Cyrilla werd vernoemd. In de plastic hoes zaten drie kladblokblaadjes waarop Kees had getracht de opnamen nauwkeurig bij te houden. Ergens was hij de draad kwijtgeraakt of misschien was hem de lust van het archiveren vergaan, er viel in elk geval geen wijs meer te worden uit al die doorhalingen en bijschriften, volstrekt onduidelijk welke oude opnamen plaats hadden moeten maken voor welke nieuwe.
Wat stond er op die kleine band? Cyrilla hoopte dat haar vader ook microfoonopnamen had gemaakt voor tante Cyrilla en dat ook haar moeder erop te horen zou zijn.’