Lisa, de Arbeitsmaid

Irene vertelde dat er een klein en tenger meisje Lisa bij Müller kwam werken. ‘Thuis bij haar ouders leefde zij in luxe, met een bediende – ‘een kamenier’ zei Irene – die alles voor haar regelde. Lisa was verplicht om een half jaar op het platteland te werken en ze droeg een uniform met een blauwe jurk, een wit schort en een rode hoofddoek. Slechts één keer per maand mocht ze naar huis en huilend kwam ze elke keer weer terug. Lisa was ongetwijfeld een Arbeitsmaid, ze vervulde haar Reichsarbeitsdienst. Vanaf 1 september 1939 moesten alle meisjes vanaf 18 jaar een half jaar lang op het platteland of in een groot gezin werken om zich voor te bereiden op hun rol als huisvrouw en moeder. Ik vond een herinneringsboek uit de oorlogsjaren van meisjes die hun dienst hadden vervuld met op het omslag een kleurenfoto van vijf blije Arbeitsmaiden, arm in arm, hun Führerin in het midden, dansend door de straten van een schilderachtig stadje, het meisje rechts met een gitaar in haar handen, vermoedelijk zingen ze samen het Westerwaldlied of een andere vrolijke Wehrmacht-mars. Alle vijf zijn ze gekleed in het uniform van de Reichsarbeitsdienst: een blauwe jurk, een wit schort en een rode hoofddoek. Het lijkt mij onwaarschijnlijk dat Irene een Arbeitsmaid kan hebben verzonnen, compleet met de juiste beschrijving van haar kledij.’